देबकीका पाँच मुक्तक

एक

कसरी बदलिएछन् तिम्रा खानपिन पनि

र आलिसान महलमा बितेका छन् दिन पनि

हामीलाई लाज लाग्न थालिसक्यो तिमीलाई देख्दा

तिमीले त कसरी सजिलै पचाउन सकेको घिन पनि !

दुइ

आँखामा सपना छैनन् र मनमा रहर छैन

गाउँजस्तो गाउँ छैन र सहरजस्तो सहर छैन

हिँड्न त हिँडेका छन् हजारौं मान्छेहरु!

तर यिनीहरुले सोजेजस्तो सहज सफर छैन

तीन

अझै यी आँखाहरुको धित मरेको छैन

आज कसैको यादमा निन्द्रै परेको छैन

यो मनको आँगन अोभानो भएको छ

सायद पानी बगेको छैन शीत झरेको छैन

चार

दु: खको कहानी सुरुवात भएको छ

र चोटहरुको खातै खात भएको छ

परि आए आफ्नो ज्यानै दिन्छु भन्थ्यो

आज उसैबाट फेरि घात भएको छ!

पांच

मसँग आजकल किन मसँग टाढा भएको छ

मलाई भेट्न के कति कारण बाधा भएको छ

कसरी भुल्यो खाएका कसम र ती बाचाहरु !

कि तिम्रो मन अरु कसैसँग गाढा भएको छ?